Zwykłe Życie

Wszędzie słyszę, że rynek prasy upada, czytelnictwo nie ma się za dobrze, a już niedługo papierowe magazyny zostaną tylko wspomnieniem. Nie potrafię w to uwierzyć, bo gazety i książki towarzyszą mi praktycznie od zawsze i nie wyobrażam sobie, żeby mogło się to zmienić. Polski rynek też nie wygląda aż tak źle - oprócz światowych tytułów (jak Harper's Bazaar) pojawiają się też mniejsze, lepsze (i gorsze) pisma, dotykające tematu mody, sztuki i designu, między innymi Label Magazine, Slow czy Monitor. Chociaż ze standardami dziennikarskimi bywa u nas różnie i zdarza mi się trafić na artykuły, które aż krzyczą, żeby po nie nie sięgać, są i teksty, które po prostu... dobrze się czyta. I tak, ostatnio, siedząc w Yeżyce Kuchnia, jedząc najlepszy na świecie rabarbarowy sernik, trafiłam na Zwykłe Życie. Znany tytuł i słyszałam o nim już wcześniej, ale dopiero tam spotkałam go pierwszy raz w wymiarze papierowym.

Miłe zaskoczenie, stąd, chociaż nie piszę tu zwykle o magazynach, chcę o ZZ wspomnieć, bo warto wspierać tak dopracowane, przemyślane i polskie projekty. Mam wrażenie, że osoby, które tam pisują, robią to nie dla pieniędzy (albo "sławy"), niczego nie próbują udowodnić. Robią to z przyjemności i przekonania. To nie wydumane teksty, a przyjemne, ciekawe historie, trochę jak anegdoty opowiadane przez bliskich znajomych przy kawie albo relacje z podróży. Rozmowy, zapiski, wspomnienia. Tak po prostu. I mam wrażenie, ze ten magazyn właśnie taki jest - po prostu udany, złożony z małych przyjemności. Jest też oczywiście trochę mody i kilka mniej lub bardziej znanych nazwisk (chociaż niekoniecznie ze wspomnianą modą blisko związanych) - w ostatnim numerze pojawił się tekst o Zofii Chylak, są też zdjęcia Kuby Dąbrowskiego, Zuzy Krajewskiej, piękna sesja BOHO. Ciężko cokolwiek zarzucić, bo tutaj nawet reklamy są na swoim miejscu. Dawno żaden magazyn mnie tak nie wciągnął, więc jak mogłabym nie polecić ZZ?

Zwykłe Życie - Strona | Facebook | Sklep