Endless Summer

Pokazu Robotów Ręcznych wyczekiwałam od momentu, kiedy Marta pierwszy raz zdradziła mi, że zaprezentuje swoją markę na Alei Projektantów. Zadanie było ambitne - zadebiutować w Łodzi włóczką na sezon wiosna/lato. A na dodatek, jak sama nazwa (RR) wskazuje, wykonać całą pracę ręcznie, przy okazji przygotowując kolekcję jesień/zima, o której pisałam jakiś czas temu. Nie potrafię obiektywnie opisać tych niecałych dziesięciu minut, które RR w Łodzi stworzyły godzinami (tygodniami?) dziergania. Według mnie ponownie udało im się pokazać swój charakter. Swojski, bez zadęcia, bez celebrytów, bez kontrowersji, bez przesady. Nie będę udawać - nie byłam pokazem podekscytowana tak, jak choćby ostatnio opisywaną premierą Violent. Ale odezwało się odprężenie (!) i skrawek mojej romantycznej duszy - w opisie kolekcji znajduję słowa: "Słońce, miłość, ciepły deszcz, gorący piasek, nieśmiałe spojrzenie, zimne morze, ciepły wiatr, splecione dłonie...". I dokładnie do tych samych chwil i wspomnień na osiem minut przeniosło mnie Endless Summer.

Było romantycznie, przejdźmy więc do trochę bardziej przyziemnych spraw. Hitem kolekcji na pewno stanie się dziergana kopertówka na łańcuszku - pierwsze modele znalazły już swoje właścicielki, więc już teraz warto zapisać się na listę oczekujących. Podoba mi się też, że pojawiły się stroje kąpielowe - na szczęście nie wymęczony model bikini, ale piękne, jednoczęściowe kostiumy, z jeszcze piękniejszymi, głębokimi dekoltami na plecach. Niestety nie ma ich na zdjęciach, dlatego warto wrócić do relacji video (tutaj). O tym, że RR jak zwykle pokazały świetnie zrobione swetry nie muszę chyba wspominać. Tym razem dołączyły do nich kuse sukienki (noszone na gołe ciało kojarzą mi się z nadmorskimi wyprawami pod koniec sierpnia...i znów się rozmarzyłam). Jedwabne bluzki bazują na najprostszej, ale chyba najbardziej efektownej zasadzie - połączeniu przeciwieństw. Tym razem lejący się, cienki materiał zestawiono z grubymi, ozdobnymi ściągaczami. Najmniej spodobały mi się baskinki - pierwiastek troczkowo-urokliwy był tutaj celowy, ale... mam wrażenie, że brakowało im trochę sztywności, bardziej zdecydowanej formy. Nie obraziłabym się za kilka dodatkowych kolorów, ale przy tegorocznym, porażającym ataku dziwnych beżoodcieni, szarość połączona z kolorem miętowych lodów, wydaje mi się zadowalająca. Całokształt? Bardzo "robotowy" (przy okazji - konsternacja przy odmianie nazwy marki - bezcenne!), nastrojowy, romantyczno-wakacyjny. Dokładnie taki, jaki miał być.

Wszystkie zdjęcia - Marek Makowski. Pełna fotorelacja - tutaj. Zapraszam na fanpage i stronę RR.